Mastiff angielski - charakterystyka rasy

Mastiff angielski należy do najcięższych psów na świecie. Obecnie najcięższy przedstawiciel tej rasy waży 155 kg. Czym charakteryzuje się mastiff angielski? Przyjrzyjmy się mu bliżej.
/ 07.11.2011 00:48

mastif angielski

fot. Fotolia

Historia rasy mastiff angielski

Mastiff angielski wywodzi się prawdopodobnie od molosów z Azji Mniejszej. Do Europy przywędrowały wraz z armią rzymską. W starożytnym Rzymie mastiffy cenione były za swoją siłę i waleczność. Służyły głównie jako psy do walk i psy obronne. W nowożytnej Europie wykorzystywano je do obrony przed wilkami oraz do pilnowania terenów łowieckich przed kłusownikami. Dziś używa się ich głownie do pilnowania posesji, ale najczęściej pełnią funkcję psów do towarzystwa.

Wygląd i pielęgnacja mastiffa angielskiego

Mastiff angielski to silny, muskularny pies warzący 68,5-81,5 kg. Mastiffy należą do największych psów na świecie. Obecnie największym przedstawicielem tej rasy jest pies o imieniu Hercules, który waży 128 kg, a obwód jego szyi wynosi 96,5 cm. Według Księgi Rekordów Guinnessa najcięższy mastiff to Aicama Zorba of La-Susa z Londynu, który waży 155 kg.

mastif angielski

fot. Fotolia

Zobacz także: Mastif tybetański – charakterystyka rasy

Ciało pokrywa krótka, twarda sierść z grubym i miękkim podszerstkiem. Umaszczenie bywa morelowe, płowe lub pręgowane. Pysk, uszy i nos zazwyczaj pozostają czarne.

Rasa wymagająca jedynie podstawowej pielęgnacji – kąpieli i sporadycznego wyczesywania martwej sierści. Mastiffy żyją krótko – przeważnie 10 lat. Mają genetyczne skłonności do występowania wad serca, a także do schorzeń powiek, dysplazji stawów i skrętu żołądka.

mastif angielski

fot. Fotolia

Charakter i zachowanie mastiffa angielskiego

Mastiff angielski posiada niesamowitą siłę i często przyjmuje obronną postawę. Z natury dąży do dominacji, ma silnie rozwinięty instynkt terytorialny. W stosunku do obcych wykazuje nieufność; wobec małych zwierząt i innych psów bywa niezwykle agresywny. Serdecznie traktuje swoich właścicieli, lecz zachowuje pewną powściągliwość. Mimo swojej ospałości, mastiff potrzebuje codziennego ruchu na świeżym powietrzu. Nie wolno jednak zmuszać go do biegania, gdyż wskutek ogromnego wysiłku zapada na choroby układu kostnego. Źle znosi samotność – długo pozostawiony sam na dworze nieustannie szczeka, jest niespokojny i kopie doły.

Wymaga wczesnej socjalizacji i szkolenia, by stał się psem przyjaznym dla otoczenia. Podczas szkolenia trzeba wykazać dużo cierpliwości i stanowczości, ale nigdy nie wywierać na psu zbytniej presji, bo łatwo sprowokować agresywną reakcję. Mastiffy potrafią atakować prawie bez ostrzeżenia i walczyć nieustępliwie. Potrzebuje właściciela silnego fizycznie i psychicznie o zdolnościach przywódczych. Absolutnie nie wolno psu pobłażać i rozpieszczać, ponieważ łatwo może zamienić się w prawdziwą bestię.

Zobacz całą  Encyklopedię ras psów

Redakcja poleca

REKLAMA