Co ciekawe parwowiroza jest chorobą dość młodą, gdyż w Polsce i na świecie pojawiła się na początku lat osiemdziesiątych. Parwowiroza jest chorobą wirusową. Zdaniem niektórych jest to zmutowana wersja wirusa panleukopenii kociej. Swoją powszechność wirus ten zawdzięcza żywotności i odporności na temperaturę, środki dezynfekujące etc. W naturalnym środowisku może przeżyć ponad rok.
Objawy parwowirozy
Do pierwszych objawów dochodzi już w 2-3 miesiącu życia, najczęściej u zwierząt, które wcześniej nie zostały zaszczepione przeciw tej chorobie. Najbardziej charakterystycznym symptomem tej choroby jest praktycznie całkowity brak apetytu. Wraz z brakiem apetytu pojawiają się pierwsze wymioty, co z godziny na godzinę drastycznie pogarsza kliniczny stan czworonoga. Po jakimś czasie dochodzi biegunka o bardzo nieprzyjemnym zapachu, który z pewnością da się rozpoznać. Może również pojawić się krew w kale. Jeśli choroba nie będzie leczona, po około tygodniu z pewnością doprowadzi do śmierci zwierzęcia.
Zobacz również: Padaczka u psów – jak ją rozpoznać i leczyć?
Leczenie parwowirozy
Leczenie parwowirozy polega na dożylnym lub podskórnym podawaniu płynów elektrolitowych, witamin i antybiotyków w warunkach szpitalnych. Jeśli choroba rozpoznana jest wcześnie, a podjęte leczenie jest zdecydowane i skuteczne, zwierzę ma ogromne szanse na całkowite wyleczenie i szybki powrót do zdrowia. Dużo zależy od właściciela zwierzęcia i jego szybkiej reakcji. Ponadto opiekun powinien zapewnić zwierzęciu ciepły kąt, aby odwodniony zwierzak nie tracił dodatkowo temperatury. Poza tym wystraszone zwierzę może zachowywać się dziwnie, może próbować uciekać, więc stała opieka jest jak najbardziej wskazana.
Jak zapobiegać parwowirozie?
Jedynym i jednocześnie najskuteczniejszym zabezpieczeniem przed tą chorobą jest szczepienie. Terminy szczepień ustala lekarz weterynarii. Najlepiej szczepić zwierzę w wieku około 6 tygodni, a następnie powtórzyć zabieg po około 3-4 tygodniach. Trzecie szczepienie wykonuje się po około 3 miesiącach. Jeśli u zwierzęcia podejrzewana jest parwowiroza, w pierwszej kolejności podaje się surowicę. W przypadku zastosowania surowicy szczepienie powinno się przeprowadzić po 3 tygodniach od zastosowania surowicy.
Sprawdź też: Charakterystyka rasy Entlebucher – samodzielny optymista